Тхылъ телъыджэ

«КЪАРДЭНГЪУЩI Зырамыку и махуэ дэтхэнэри лэжьыгъэкIэ гъэнщIауэ, лъэп­къым хуэщхьэпэн Iуэху зэрихуэ зэпыту мэпсэу» жытIэмэ, егъэлея хъуну си гугъэкъым. Абы и зы щапхъэщ мыр. Зы­къом щIауэ сымаджэщ Зырамыку, ди жагъуэ зэрыхъущи, зэхэзекIуэ иIэжкъым. Абы къыхэкIыу, пIалъэ-пIалъэкIэрэ дыщIэупщIэн хуей мэхъу и узыншагъэм. Я унэ дыщыкIуи щыIэу, ауэ адыгагъэм къезэгъыщэу щымыт телефон­щIэупщIэр нэхъыбэу. Мис апхуэдэу телефонкIэ сыпсэ­лъауэ сыздыщIэупщIэм, ерагъ­кIэ псалъэхэр зэпищэу­рэ Зырамыку мыпхуэдэу къы­зэ­лъэIуащ: «КхъыIэ, Борис, иджыблагъэ къыдэкIа си тхылъым автограф фхутестхауэ щылъщи, зыгуэр къэгъакIуи егъэхьыж». «Тхьэразы къып­хухъу» жысIащ, къыддэлажьэ хъыджэбз цIыкIу згъакIуэри къезгъэхьыжащ. Сеплъмэ, - «АндемыркъанкIэ» еджэу хъыбарыжьхэмрэ уэрэдыжьхэмкIэ ди лъэпкъым игъафIэ лIы­хъужьым теухуауэ напэкIуэцI 400-м нызэрыхьэсу тхылъ зэIэщIэлъ! Сэ згъэщIэгъуар Зырамыку апхуэдэ тхылъ къызэрыдигъэкIаракъым. Зыкъым икIи тIукъым абы и Iэдакъэ къыщIэкIа тхылъ купщIа­фIэу дэ дыкъызэджар, ди тхылъ шкафхэм щыдгъафIэу дэлъхэр. Хьэуэ, сэ згъэщIэ­гъуар нэгъуэщIщ: афIэкIа узыншагъэ имыIэжу, пIэм щыхэлъыр нэхъыбэу, дауэ ар абы зэрелэжьыфар?! И нэIэ тетурэ зи тхылъ дунейм къытехьа дэтхэнэми ещIэ ар зэрымы­тыншыр, нэхъыщхьэм и гугъу умыщIи, нэщIысын, зэгъэзэ­хуэн хуейуэ Iуэху пэщэщэн куэд къызэрыкъуэкIыр. Зырамыку цIыху гумызагъэ дыдэу зэры­щытыр Iуэхум хэплъхьэжмэ, къызыщыгъэхъугъуейкъым ар абы зэрыщхьэщысар зыхуэ­дизыр. АтIэми, IэкIи псэкIи ­телъэщIыхьурэ, аргуэру зы тхылъ гъуэзэджэ лъэпкъым тыгъэ къыхуищIащ Зырамыку.

IУТIЫЖ  Борис. 2003  гъэ

Зырамыку, Нало Заур, Бэрэгъун Владимир сымэ профессор Гиппиус Е. В. и унэм щолажьэ.

Москва, 1978 гъэ