Гукъыдэжым къигъэуш телъыджагъэр уасэншэщ

ЩоджэнцIыкIу Алий и цIэр зезы­хьэ Къэбэрдей къэрал драмэ театрым дэтхэнэ и зы гъэлъэгъуэныгъэми дахагъэ къыхэпхыфынущ. Арагъэнущ театрым и ныбжьэгъуфIхэм сценэм иту гъащIэм и лъэныкъуэ куэд наIуэ тщызыщI артистхэр я гум, я псэм щIыхуахьыр, къахуэмыгъэсу абыхэм я джэгукIэм ахэр щIыпэплъэр.

Сэри сащыщщ театрымрэ артистхэмрэ зыфIэфIхэм. Аращ и щхьэусы­гъуэр иджыблагъэ театрым сыщIэ­кIуам. Утыкум щыдагъэлъэгъуа теп­лъэгъуэм гукъыдэж къызита къудейкъым, атIэ гупсысэхэр куэдым хуашащ. ГушыIэрэ ауанкIэ гъащIэр зэрызэ­хэ­мылъым сыщыгъуазэщ, ауэ гукъы­дэ­жым къигъэуш телъыджагъэ псори сыт и уасэ?!.
Къэрэшей-Шэрджэсым и цIыхубэ тха­кIуэ Аппаев Билял и къалэмыпэм къы­щIэкIа пьесэ «Как похищают краса­- виц» жыхуиIэм къытращIыкIат «Унэи­дзыхьэ» теплъэгъуэр. ТIысыпIэ нэщI зэримыIэм сыщыгуфIыкIащ. Театрым  и лэжьакIуэхэр гуфIэжу къытпежьа ­къудейкъым, атIэ Iэмал зэ­ри­IэкIэрэ ­дэтхэнэми гулъытэ къытхуа­щIащ. Псори ди пIэ дозагъэ, уэзджынэр къоуэ, уэздыгъэхэр ягъэункIыфI. АдэкIэ къытпэплъар гъэщIэгъуэнт. Зы дакъикъи блэкIакъым дымыдыхьэшхыу, апхуэдизкIэ гушыIэ нэскIэ зэхэлъхьат теплъэгъуэри. 
Куэд дыдэ щIауэ зэгъунэгъу унагъуитIым ятеухуащ мыр. Зы лъапсэм щопсэу быний зиIэ унагъуэр, адрейм бын яIэкъым, зэлIзэфызым я закъуэщ. Хуабжьу зэгурыIуэу псэу унагъуитIым ещанэ унагъуэр къабгъэдотIысхьэ. Мис итIа­нэщ гъащIэр щызэхэзэрыхьыр…
ЩIагъыбзэ зыщIэлъ, ауанкIэ, гушы­IэкIэ гъэнщIа пьесэр гъэщIэгъуэну зэ­хэгъэуват, абы зыкъыщызыгъэлъа­гъуэхэм ягъэзащIэ ролхэм удахьэхырт. Дауэ удимыхьэхынрэт-тIэ - утыкум итахэр цIыху телъыджэхэт, республикэм щIыхь зиIэ и артистхэу Хъыдзэдж Борис, Балъкъэр Тамарэ, Тхьэщыгъуей Жаннэ, КIэхумахуэ ФатIимэ, Тэмазэ ­Лиуан, театрым и артистхэу Къардэн ­Заур, Бейтыгъуэн Жамболэт, Тэмазэ Аулият, Шыпш Къантемыр, Хьэжмэт Iэдэм сымэт. Гъэлъэгъуэныгъэр макъамэ дахэм, артистхэм ягъэзэщIа къа­фэхэм, уэрэдхэм нэхъ гурыхь ящIащ. Сыкъапщтэмэ, сигу ирихьауэ щытхэм ящыщщ теплъэгъуэм хабзэм ижь щIихуауэ зэрыщытыр. Си фIэщ хъункъым театрым зы цIыху къыщIэкIыжауэ, и нэгум гуфIэ къримыхыу. Утыкум щагъэ­лъэгъуа пьесэм лэжьыгъэшхуэ езы­щIылIар режиссер Теувэжыкъуэ Владимирщ.
Пэжщ, гушыIэр гушыIэщ, абы ухуей-ухуэмейми уегъэдыхьэшх. Ауэ гушыIэ дахэм гур егъэтынш, псэр егъэпсэху. Артистхэм, режиссёрым я фIыгъэщ зыдгъэпсэхуауэ, гукъыдэж лъэщ диIэу дыкъызэрыщIэкIыжар. Сыту фIыт мы ди гъащIэ хъыбарыфIхэр мащIэ щы­хъуам апхуэдэ режиссёрхэр, артистхэр зэрыдиIэр!